| |
Ég verð alltaf svo parónója þegar einhver á heimilinu fær flensu. As we speak er t.d. Kolbeinn að æla...og ég er hérna niðrí kjallara, vil ekki koma of nálægt honum. í hvert sinn sem ég finn fyrir einhverjum verk einhverstaðar í líkamanum þá er mín fyrsta hugsun "ha? er ég að verða veikur? hvað er að gerast?".

1 ummæli:

Nafnlaus sagði...

hahah alltaf sama pemppían;)