Steingrímur J Sigfússon er hérna hjá mér. Eða í raun pabba...Hann sýnist vera stærri í sjónvarpinu...

Ég verð í bænum með Kobba alla helgina...Ætlum að fara til ömmu til þess að læra og slappa af:-) sjáumst á mánudag

Öll þurfum við að nota klósetpappír. Ég er þar engin undantekning. Hver kannast ekki við þá hveimlegu aðstæður að verða uppiskroppa með nothæfan klósetpappír þegar þú þarfnast hans sem mest? Alveg voðalega leiðinlegt fyrir þann sem lendir í því. Ekki er annað að gera en að reyna að ,,redda" sér. Oft er ekki annað hægt að gera en að kalla á einhvern heimilismann og biðja um að málinu verði reddað. En hvað á hinn venjulegi íslenski karlmaður eða hin íslenska kona að gera þegar þetta gerist í annarmanna húsi? Girða upp um sig og leggja svo fötin sín rétt eins og sjálfan sig í klórbað þegar heim er komið? Sem betur fer hefur það aldrei komið fyrir mig, þar sem fólk sem hefur leyft mér að nýta salernisaðstöðu sína hefur alltaf átt mikið og gott safn að klósetpappír og er ég þakklátur fyrir það. Áðan kláraðist pappírinn hérna heima. Ekki var það mér að kenna, en ég var engu að síður beðin um að fara út í búð og beinlínis kaupa meira. ok ekkert mál, ég set á mig hattinn og tek stafinn minn og fer út. Þegar ég er svo kominn að kassanum í Nóatúni með stóóóóran pakka af nýkreistum klósetpappír af fyrstu sort átta ég mig á því að mig langar óstjórnlega í COKE. Á ég að þurfa að fara í gegnum þá niðurlæginu að þurfa að ganga yfir alla búðina með þetta ferlíki? úffffff...ég gæti skilað því, náð í COKE og tekið pappírinn svo aftur...nei það yrði líka bara asnalegt. Ég tek þá ákvörðun um að ganga yfir alla búðina með 94 rúllur af klósetpappír (kannski ekki alveg)...og ná í þetta helvítis COKE. En smánunin var alger.

Öll þekkjum við hið einstaka rækjusalat. Menn og konur hafa borðað það í gegnum árin með mikilli lyst. í raun hefur það gefið okkur mikla hamingju og gleði á erfiðum tímum. Hver mann ekki eftir því að hafa bragðað sér á einni sveittri rækjusamloku í einni skólaferðinni, eða fengið sér eina í hádeginu þegar lítill tími hefur aftrað þér frá því að fá þér eitthvað meira eða flóknara. Á seinni árum hafa svo verið setta á markað fleiri gerðir sallata. Þá með túnfisk eða grænum baunum í bland við majonesið. Jafnvel er hægt að fá, samkvæmt mínum heimildum, salat með niðurskornum gúrkum og skinkubitum. Hefur þetta stóraukið "salat á brauð" menningu okkar íslendinga og tekið hana á annað level, eða þar sem ég er málhreinsunarmaður, annað stig. í dag þegar ég kom heim úr skólanum, allur blautur og sveittur, þreyttur eftir góðan dag í skólanum, langaði mig mikið í eitthvað að borða. Mamma sagðist hafa keypt nokkur salöt og ætlaði ég að fá mér eina klassíska rækjusamloku eða jafnvel vera dáldið grand og fá mér eina með túnfisksallati. Ég opna ísskápinn og rek augun strax í salatdós sem ég get ekki borið kennsl á. Ég kalla á mömmu og hún tjáir mér að þarna sé um að ræða "makrílsalat". Makríll! hugsa ég glaður í bragði. Þvílík snilld. Ég er mikil makrílmaður og laumast oft í eina dós af makríl seint á kvöldin. Ég hrifsa hana úr ísskápnum og opna. Whuu? það var búið að smyrja majonesi ofan á salatið...en jæja ég smyr þetta á brauðið og helli kókómjólk í glas, sem er bæ ðö vei skilda með öllum samlókum, tek bita.....tygg vel og lengi......omg. Þetta var ekki gott. Þvílík vonbrigði. Það var ekki einu sinni makrílbragð af þessu, bara blóðbragð og súrt/beist bragð af þessu ógeðslega majonesi sem var greinilega með einhver efni í sér. Ég klára reyndar samlokuna í virðingarskyni við litla makrílinn sem yfirgaf fjölskyldu og vini í leit að betra lífi... en endaði á samlokunni hjá mér. Blessuð sé minning hans.

Vá hvað mamma mín er best. Fyrir utan að vera krútíbolla og besta mamma í heimi er hún líka góð að gera ullarsokka og húfur. Gaf mér mjög smart húfu áðan. blá og allt. Núna á ég ullarhúfu, úllarvetlinga OG ullartrefil.

Þolidigi. Ég og nýjasta bólan mín hann Vilmundur eigum í mjög erfiðri sambúð þessa stundina. Hann er staðsettur á vörinni á mér og hefur leikið sér að því að verða eins rauður og hann getur. Svo er ekki sjéns að kreistann. ekki sjéns. hann dregur úr öllum þeim "carisma" sem ég hef....eða í raun stelur honum frá mér. þegar ég tala við fólk sé ég oft að það á mjööög bátt með að horfa framan í mig. verður alltaf að horfa í eina sek á Vilmund og svo aftur á mig. í dag klægaði mig svo mikið íann að ég ákvað að klóra mér pínku pons. bara smá. en hvað gerðist? það fór að blæða, sem væri ekki frásögufærandi nema hvað að það er ennþá að blæða! Verð dáinn fyrir sólarupprás með þessu áframhaldi.

Laugardagsnóttina þegar ég var aaaaaaalllveg að sofna ákvað ég að skella í mig einu tyggjói...FJólublátt Extra. síðan sofna ég og vakna eins og lítil prinsessa morguninn eftir kl 7...En hvar er tyggjóið? Ég skima í kringum mig en sé ekki neitt. Jæja ég fer þá bara í morgunmat. Hysja upp um mig buxurnar og fer út...Um kvöldið þegar ég var kominn heim í ró sá ég mér ekki annað fært en að skella mér á klósetið, svona í tilefni dagsins. Ég tek beltið af og byrja að þrýsta buxunum niður. Það er hægara sagt en gert. Allt bara pikkfast! Á endanum næ ég að tosa þær niður og tek eftir stóóóóórum hvítri klessu inn í rassaskálminni...Þar var tyggjóklessan komin, ég hafði misst hana út úr mér um nóttina og hafði hún endað nærbuxunum. Skil ekki hvernig, held að þær séu ónýtar:-(

Verð í bænum um helgina...

Ég heiti Magnús og ég vinn við að þýða asnalegar myndir fyrir fólk sem kann ekki á PhotoShop. en annars hefur móðir mín hefur ranghugmyndir um mig. Sem kemur þessari mynd reyndar ekki neitt við

talaði við konu í dag sem heitir, eða að ég held, Sigríður. Hún er áfangastjóri í F.Su...Mikið ljúfmenndi þar á ferð. Hún setti allt mitt val upp fyrir næstu önn...og eiginlega bara fyrir næstu 2 árin. Við röbbuðum mikið saman og tek ég kvikmyndir og jarðfræði sem kjörsvið. Þannig að ég verð 4 1/2 ár með stúdentsprófið...Get ekki annað en verið mjög sáttur með það. Get leikið mér í 6 mánuði þegar ég er búinn. Safnað pening og sleppt því að taka námslán svo fyrst..

Þegar ég kom heim áðan úr sundi var mamma að blasta Led Zeppelin...í fjólubláa kjólnum sem hún fékk sér úti. Hann er það asnalegur að hún getur bara verið í honum heima. Fólk gæti haldið að hún væri eitthvað gaga ef hún kæmi fram obinberlega dressuð upp í honum. Þarna var hún dansandi og syngjandi "We come from the land of the ice and snow, From the midnight sun where the hot springs blow!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!". Ég horfi á pabba með skeggið sitt og síðahárið..ömmu á fjórum fótum að skrúbba gólfið og fussandi yfir því af hverju líf hennar er svo erfitt...svo aftur á mömmu dansandi í kjólnum sínum, sem er meira kufl en kjóll...Og hugsa svo með mér hvað það sé ótrúlegt að ég sé nokkuð eðlilegur. Held ég.

Fékk mér svona úlpu áðan í boði sjóvá ( reiknaðu með framtíðinni, og njóttu lífsins áhyggulaus). Nokkuð sáttur með gripinn, en ég er ekki að átta mig á því í hvaða lit hún er...svona græn/Grá/blá/hvít/Svört/appelsínugul einhvern veginn:-/

hehe hæstur á stæ prófi:-)

Við mér blasti stór snjóskafl þegar ég kom út í morgun. Mér til mikillar ánægju og yndisauka þá fann ég bílinn einhverstaðar í þeim skafli. Sá að rúðurnar voru óhóflega hvítar af frosti. Leitaði í bílnum af einhverskonar sköfu, en fann hana ekki. Sá fyrir mér að þurfa að skafa af rúðunum með bambuspriki eins og þegar ég var stoppaður af löggunni, auðvitað vegna gruns um ölvunarakstur. Létu mig svo skafa af rúðunum, og þar sem ég var ekki með neitt í bílnum sem ég gæti notað nema þetta prik, þurfti ég að skafa að þeim öllum á meðan þeir horfðu á mig...Tók mig dágóða stund. En aftur að morgninum. Ég var semsagt ekki að finna neitt. Þannig að ég tók í báðar framhurðirnar og skellti þeim mjög ákveðið. Þá fór það mesta af þeim. Notaði svo rúðuþurrkurnar til að taka eitthvað af framrúðunni. Sem virkaði nánast ekki neitt. En ég gat séð mun á grænu og rauðu ljósi og hvort það væri einhver fyrir framan bílinn. Ég bakkaði úr stæðinu og auðvitað drap hann á sér. Ég startaði aftur og hann rétt drullaðist í gang. Þegar nú er komið við sögu er komin glettilega mikil móða á framrúðuna, svo mikil að ég á erfitt með að greina hvert ég snefni. En ég kemst fram hjá Sandvíkurskóla þar sem krakkarnir voru að koma til þess að fara aftur heim, án þess að keyra á neitt. Ég stýri með annarri en nota hina til styðja mig við farþegasætið, því að ég sé betur út hægra megin. Þetta gekk eins og í sögu. Loks glottir í F.Su...Ég bíð tek smá séns og spóla inn á bílastæðið. legg bílnum og hleyp inn í tíma. Glaður í bragði yfir að hafa komist í skólann á réttum tíma án þess að hafa keyrt á neitt eða neinn.

Í morgun upplifði ég svolítið sem ég hef ekki upplifað áður....Ég vaknaði við að símann minn....sem ég væri búnað henda ef hann væri ekki með tvær innbyggðar vekjaraklukkur, hugsiði ykkur, ekki eina, TVÆÆÆÆÆRRR!. Næstum jafn mikil snilld eins og að hafa tvo Snake leiki í Nokia síma. Ég gat bara ómögulega munað af hverju ég átti að vakna. "hvað í andskotanum er ég að fara að gera?, það er ekki skóli í dag....eða....nei það er ekki skóli". Það rann upp fyrir mér þegar ég setti vatnið í hraðsuðuketilinn að ég væri að fara á æfingu. Annars skemmtileg æfing. Fórum í Pizza eftir hana. Ég gerðist uppreisnar maður og fékk mér hamborgara, þegar allir hinir fengu sér pizzu. Fjárhagur minn hefur sjaldan verið betri. Borgaði cash!

Ég er ekki frá því að Maus sé besta íslenska hjómsveit allra tíma....

OMG hvað ég get verið ömurlegur....vona að enginn hafi lesið það sem stóð hérna

Dreadlocks

Mamma mín kom heim í dag. Fór með Ömmu og Afa til Jamaica. Gaman að koma heim úr skólanum, og þar var hún, í einhverskonar kufli. Dansandi með dreadlocks húfu. Ég fékk Hard Rokk peysu, Diesel og nammi. Afþakkaði dreadlockshúfuna. Fannst hún frekar sorgleg. Þetta var sem sagt svona húfa. Amma sagði að ég ætti að fara með hana í skólann. En nei ég ætla bara að hafa hana heima hjá mér á góðum stað. Ef þér langar í hana, þá geturðu boðið í hana hér.

Komið er að næsta vin. Muniði þegar ég tók Tryggva fyrir? nei kannski ekki...en hérna er næsti vinur


Lítil skrýtin tásla:

Ég og lufsa go way back.....Leiðir okkar lágu saman fyrst þegar ég kom að skoða nýja húsið mitt. Þar var lítil mongólíti að horfa á sjónvarpið inn í stofu. Þar hittumst við fyrst. Hún flutti út og ég inn. Ekki mikil samskipti fyrstu árin. Síðan komu leiðir saman aftur þegar við byrjuðum að æfa sund. Kom með Vinkonu sinni Önnu töffara, Anna hætti fljótt en Lufsan hélt áfram án þess að þekkja okkur, ekki hefði ég þorað því. Laufey er grönn og hávaxin. Gengur í öðruvísi fatnaði, ekki misskilja, hún er ekki neitt "plastpoki og gúmmístígvél", rembast við að vera öðruvísi, nei nei, það eru þessi litlu hlutir eins og stígvélin og einstaka peysa. Mér finnst erfitt að lýsa henni þannig að þið sem þekkið hana ekki skiljið hvernig hún er, við getur líkt henni við aðra stórutásuna hennar, soldið spes. Laufey vill ekki leyfa neinum að sjá hana og er þess vegna með plástur yfir henni þegar hún er í sandölum eða þegar hún skellir sér í sund. Hún er Hvergerðingur í allri meiningu þess orðs, fílar úds úds úds tónlist og bjór. Finnst gott að kúra með betu (sem er með myndablogg þar sem maður getur séð ógeeeeeeðlega mynd af löppunum á henni) og hefur alltaf verið með öðruvísi hugmyndir um tilveruna. Ætli það sé ekki ástæðan fyrir því afhverju bloggið hennar hefur verið jafn vinsælt og það er. Alltaf verið lítill heimspekingur. Ætti í raun að verða blaðamaður. Hugsar hlutina öðruvísi. Hún er fyndin, viðkvæm og gáfaðri en hún heldur. óheppin. En auðvitað hefur hún galla....Hún er ekki morgun hress, ekki skipulögð. Ætti að vera með meira sjálfstraust. Mætti læra meira heima. En yfir allt litið er hún bara snjall lítill mongólíti. Lítil skrítin tásla sem hugsar heimspekilegar hugsanir um plástra og korktappa:-)

útrýmingarbúðir með sundinu um helgina. Allt í lagi svo sem...tæknilega bara ein erfið æfing, sem var sú fyrsta þar sem ég var ekki búinn að borða í 14 tíma. Það kalla ég ógeð. svo kom hann Ingi með skemmtilega æfingu um kvöldið og morguninn eftir. Heimir var með myndavél og ætla ég að láta myndirnar tala sínu máli í staðinn fyrir texta:-)

Er kominn með nýja skjáborðsmynd. Hef stundum verið með tölvuna uppi við í tímum og nánast án undantekninga þá hefur einhver stelpa sagt eitthvað niðradi um þessar dömur, hefur gerst oftar en 4 sinnum!

ohhhh mér er alveg sama þótt okkur sé sagt að það sé byrjað að gjósa 1000000000 kílómetra í burtu. Hef reyndar ekki fengið neina sönnun þess að þetta gos sé ekta. Ekki séð eina einustu mynd af þessu. Allt samfélagið er sett á annan endan, get ekki hlustað á fréttirnar án þess að þurfa að hlusta á einhvern Gunnar Svein Ásmundsson tala um gos sem hefur einginn áhrif á líf mitt og annara íslendinga. Skil vel að Jarðfræðingar og aðrir furðufuglar fjölmenna upp að grímsvötnum til þess að horfa á þennan viðburð en fyrir okkur sem erum ekki með háskólapróf í jarðfræði, þá held að ég tali fyrir okkur öll þegar ég segi "VIÐ HÖFUM TEKIÐ AFSTÖÐU, OKKUR ER SAMA". Ef manslíf væru í hættu þá væri þetta spennó, ef við gætum fylgst með beinum útsendingum frá því þegar heilu bæjirnir yrðu eldinum af bráð, þá mundi ég athuga það að fylgjast með þessu. En þangað til hef ég ekki áhuga.

kallinn alltaf cool sama hvenær, sama hvar, ALLTAF cool

Ef þetta er ekki besta mynd af Hjalta fyrr og síðar...þá bara veit ég ekki hvað

Aldrei þessu vant þá vaknaði ég það snemma í morgun að ég hafði tíma til þess að fá mér morgunmat, og lesa blaðið. Alveg ótrúlegt. og já Laufey, ég hló innra með mér þegar ég sá öndina:-)